De term “Wild West” werd ooit geïntroduceerd nadat de nieuwe inwoners van Noord-Amerika vanuit het oosten- de Atlantische kust – naar het westen trokken om nieuw land te veroveren. Ze waren vaak vanuit armoede naar Noord-Amerika gekomen omdat ze moesten kiezen tussen de hongersnood of een kans in een nieuw land. Toen het oosten van Noord-Amerika minder kansen bood op voldoende grond, trok men naar het westen. Wie daarbij het eerste land claimde in dit “Westen” mocht dat land krijgen. Daarbij vloeide vaak bloed omdat men het niét schuwde om elkaar te beroven, of te vermoorden.
We kennen ook de vele cowboyverhalen waarbij controverses werden uitgevochten. Dit gebeurde zelden met woorden of steekhoudende argumenten maar hoofdzakelijk met de vuist, het pistool of het geweer. Dit gedrag heeft zich door de eeuwen heen voortgezet. Daarbij zijn er vele mensen onderdrukt, doodgeschoten of voor een ander hun karretje gespannen. Dit mensonterende gedrag om anderen te onderdrukken en uit te buiten of anders maar gewoon te doden is een bekend verschijnsel geworden in Noord-Amerika en men roept dan vaak dat dit met “vrijheid” te maken heeft.
Feitelijk is het een psychische stoornis waar tot op de dag van vandaag geen aandacht voor is.
Het gevolg is dat deze stoornis van generatie op generatie overgegeven wordt aan de volgende generatie en gelijk de ziekte kanker groter wordt en in alle lagen van de samenleving doordringt. Ericsson, Jung, Freud en Rogers zouden zich in hun graf omdraaien omdat dit ziekelijke gezwel blijft groeien ondanks hun wetenschappelijke inzichten.
Mensen schieten dus met het grootste gemak een ander dood. De politie is vaak zo angstig dat zij eerst schieten voordat ze gaan nadenken of ze een vraag hadden moeten stellen. De wapenlobby stimuleert met drogreden nog steeds om meer wapens te kopen. Met hun uiterlijke macht en lobby (geld) bij regeringen, overweldigen zij anderen die niet voor zichzelf denken en handelen. Regeringen vallen immers voor geld en persoonlijk gewin.
Ondertussen vraagt men zich in Noord-Amerika niet af waarom de rest van de wereld zijn hoofd schudt, de wenkbrauwen fronst en hen belachelijk maakt omdat ze denken en handelen alsof zij de beste van de wereld zijn. Terwijl in werkelijkheid Noord-Amerikanen leven op het geld van mensen uit andere landen die daardoor in armoede leven. Noord-Amerikanen worden vaak geleid door wetenschappers die van overzee worden ingevlogen. Feitelijk zijn het eerder net koekoeken die een ander laten opdraaien voor hun sores. Daar is niets goeds of Christelijks aan.
Dit Wild West Gedrag heeft ertoe geleid dat de rest van de wereld zich steeds meer kant tegen deze vorm van sluipende onderdrukking en machtsmisbruik. Noord-Amerika is een grote oorlogsmachine geworden zowel intern (genen) als extern (imperialisme, beïnvloeding, oorlog).
Gelukkig is er op dit moment een groeiend aantal Noord-Amerikanen dat inziet dat ze de hand in eigen boezem moeten steken en aan zelfrealisatie moeten gaan doen. Ondertussen glijdt de massa af naar een vorm van oorlog met de rest van de wereld. De balans is sterk overgeheveld en dreigt voorgoed om te slaan met alle gevolgen van dien (compleet in onbalans).
Tijd dus om naar binnen te kijken en de diepe angst aan te kijken en in balans te komen. Tijd om de wereld ook de andere wang toe te keren en ervan te leren zoals het een goed Christen betaamt. Ze gaan immers massaal naar een van de vele kerkgenootschappen die zich Christen noemen! Tijd dus om je ook te gedragen als een Christen en niet te leven over de rug van anderen.
Tijd om niet langer te roepen “wie niet voor mij is, is tegen mij”; dus de vijand. Immers discussiëren met andersdenkenden kan het leven en inzicht in leven verrijken. Immers een Christen leert alles te delen.
De vraag is of Noord-Amerikanen in staat zijn om naar zichzelf te kijken en massaal diep naar binnen te gaan om de oude trauma’s aan toekijken. Dan immers kunnen ze beginnen deze trauma’s op te lossen tot en met de genenlijn. Pas dan kunnen ze in het “hier en nu” leren te leven.
Pas dan kan het “Wilde Westen Trauma” een halt toegeroepen worden en kan men zich eindelijk eens als een Christen gedragen. De vijand zit immers niet in het buitenland of bij buitenlanders, maar zit in hen zelf op een diepe plek.
Gelukkig zijn er enkelen Noord-Amerikanen die het goede voorbeeld geven. Wie volgt?
