Als je als mens levend in het leven wilt staan dan wordt er vaak gepraat over betekenis of kleur geven aan het leven. Maar wat wordt daar nu eigenlijk mee bedoeld?
Moet je dan je huis een likje verf geven? Wordt er verwacht dat je kleurrijke kleren aantrekt? Moet je een bos bloemen in je huis zetten of kleurrijke afbeeldingen en voorwerpen in je huis hebben?
Wanneer je aan de genoemde voorbeelden gehoor gaat geven zonder dat je weet wat de impact is dan geef je geen kleur aan je leven. Dan ben je dogmatisch bezig omdat een ander zegt dat je iets moet doen. Dan geef je gewillig gehoor aan een modegril om bijvoorbeeld een bepaalde kleur in je interieur te hebben of een bepaalde kleur kleding te dragen. Dan zet je wekelijks dat bosje bloemen op de eetkamertafel want zo hoort het toch?
Het is in feite niets anders dan vastzitten in een plaatjesboek. Zonder enig besef van je eigen keuzes doe je wat een ander bepaald heeft.
Die ander heeft dat misschien al eeuwen geleden bepaalt met zo een impact dat anderen dat nog steeds navolgen. Een goed voorbeeld daarvan is Johannes Calvijn die leefde van 1509 tot 1564. Zijn overtuigingen gebaseerd op geloven en niet op weten. Zijn overtuigingen zijn nog steeds in de huidige maatschappij verweven. Zelfs mensen die zich een atheïst noemen, hanteren vaak nog een of meerdere van zijn overtuigingen. Daarmee handelen ze dan vanuit een geloofsovertuiging.
Er zijn natuurlijk veel meer van dergelijke persoonlijkheden te noemen die de maatschappij navolgt.
Soms zijn het boeken die gelezen worden en die anderen klakkeloos als waar aannemen. Momenteel nemen mensen klakkeloos aan wat tv-idolen of popidolen zeggen of zingen. Een ander voorbeeld van kleurloosheid is het wanneer mensen klakkeloos iets over nemen van wat er op het internet staat en zelfs nog niet eens brononderzoek hebben gedaan.
De eerste vraag die gesteld moet worden is of de boodschap die deze persoon verkondigd berust op geloof of op innerlijk weten.
De tweede vraag die gesteld moet worden is of die boodschap die met de woorden of expressie van toen werd verteld in de huidige tijd nog wel begrepen wordt.
De derde vraag die gesteld moet worden is of de mensen die de woorden in de huidige taal opschrijven het zelf wel begrijpen en er niet bewust of onbewust hun eigen draai aan geven.
De vierde vraag is of het geloof van een ander ook wel het geloof van jou of mij moet zijn. Kan ik dat niet beter zelf ontdekken en bepalen?
Feit is dat het klakkeloos navolgen en nadoen van een ander of het nu een prediker is of een idool leidt tot kleurloos leven. Het is jezelf in dienst stellen van die ander. Je geeft je eigen energie weg en je gaat feitelijk op de gronding van die andere leven. Je hebt dan geen eigen gezicht meer en geen eigen leven meer. Die ander geniet van al die macht en aandacht en kan vaak niet anders dan leven door te parasiteren op de energie van die andere personen. Het zijn de zwart wit denkers die vaak op hiërarchische posities in het leven bepalen wat er moet gebeuren. Het zijn vaak de personen met een dik plaatjesboek die ook nog niet het vermogen bezitten om in het hier en nu te leven. Er zit dan dus niet veel levendigheid in maar vaak wel veel egocentrisme. Met egocentrisme wordt bedoeld dat ze zichzelf als middelpunt zien en zichzelf alle ruimte gunnen in het leven waardoor er voor anderen geen gelijkwaardige portie overblijft.
Een persoon die gaat leven is een persoon die gaat ervaren en leert van zijn ervaringen. Hij wordt bewuster. Daarmee wordt hij dan vaak als egoïstisch bestempeld. Met egoïsme wordt bedoeld een persoon die voor zichzelf opkomt, die voor zichzelf durft te kiezen en daarmee tegelijkertijd ook de ander de ruimte geeft die de ander nodig heeft. In feite wordt een dergelijk persoon kleurrijker en ontstaan er vanuit de kleuren zwart en wit allerlei grijstinten en komt er uiteindelijk kleur in.
Door te socialiseren met veel soorten mensen, te luisteren naar de ideeën over het leven van andere mensen, door te ervaren wat het voor hen betekent krijgen deze mensen zicht op meerdere perspectieven. Ze gaan door die ervaringen en ontdekkingen hun gereedschapskist. Met meer gereedschap in de gereedschapskist hoe gemakkelijker, handiger, flexibeler, energieker, creatiever en daarmee ook kleurrijker het leven aangegaan kan worden.
Hun leven wordt echter vaak bepaald door de mensen op hiërarchische posities. Vaak zijn dat nog mensen die niet verder gekomen zijn dan de kleur zwart en de kosmische kleur wit. De kosmische kleur wit is een kleur wit uit het verleden en wordt ook wel vervuild wit genoemd.
Het is dus heel moeilijk om op voet van gelijkwaardigheid te staan met deze mensen als de ander kleurrijk geworden is. De ene persoon heeft een machtspositie en is innerlijk nog onbewust en heeft weinig innerlijke kracht. De andere persoon is bewust en heeft veel innerlijke kracht maar staat niet op een maatschappelijke machtspositie.
Toch gaat de persoon die kleurrijker is geworden en meer innerlijke kracht heeft verkregen verder met zijn proces van zijn eigen levenspad en levensvervulling. Hij die heeft krijgt immers meer. Toch weten zij die bewuster worden het evenwicht in de balans te vinden. Met de ander gebeurt feitelijk hetzelfde. Deze wordt steeds machtiger, met minder innerlijke kracht. Zij die onbewust zijn verliezen het evenwicht. Dan vallen ze door de mand en worden “ontmacht”.
De bewuste mens die zijn innerlijk verrijkt (rijker maakt) wordt steeds vaardiger. Deze innerlijke rijkdom wordt gezien als steeds meer goud wat deze persoon uitstraalt. Ze hebben meer vaardigheden dan de persoon die in het zwart wit stadium verkeert en vaak op een machtspositie zich in leven houdt. De bewuste mens straalt doordat ze steeds meer innerlijke kennis hebben een hogere energiefrequentie uit totdat ze uiteindelijk heel licht worden. Dat gebeurt als alle kleuren samen komen in henzelf. De mensen die dit punt bereiken zijn broeders en zusters van elkaar en leven in vrede en harmonie met elkaar. Dan is hun levensdoel op aarde bereikt.
