Veel mensen praten over het feit dat de mens in het hier en nu moet leven. Vervolgens zie je hen oud gedrag herhalen, wat ze voorheen ook al deden. Of ze proberen angstvallig alles wat met het verleden te maken heeft te vermijden. Ze willen niets weten van de geschiedenis. Ze willen niets weten hoe iets vroeger er aan toe ging en wat de uitkomst daarvan was. Ze willen niet weten wat ze in hun jeugd hebben gedaan. Ze willen alles opnieuw uitvinden wat al uitgevonden is en verspillen daarmee veel energie, moeite en geld voor henzelf en de omgeving.
Feitelijk laten ze daarmee zien dat ze niet willen weten wat hen zo gemaakt heeft. Ze willen ook niet erkennen wie ze gisteren waren. Wie ze nu zijn menen deze mensen te weten. Wie je op dit exacte moment bent kun je niet weten, want dat moet je nog ontdekken en zodra je het ontdekt hebt is het al weer enkele seconden of uren oud.
Deze zelfde mensen hebben ook geen zicht op de mogelijkheden van de toekomst. De toekomst wordt namelijk pas zichtbaar als je zicht hebt op je verleden en op de persoon zoals jij nu geworden bent. Dat kan alleen als je naar je eigen socialisatie proces durft te kijken vanuit allerlei mogelijke perspectieven. Een perspectief laat je immers maar een deel zien en meerdere perspectieven reflecteren een groter deel van je. Met het socialisatie proces wordt bedoeld de tijd waarin je opgroeide, de omstandigheden, de personen met wie je in interactie was en de mogelijkheden die je kreeg. Vaak is het heel belangrijk om kennis te hebben van het socialisatieproces van de personen die je tegenkomt. Het socialisatie proces is een proces dat jou heeft gevormd. Als je dat socialisatieproces kent dan kun je vanuit wie je nu bent kijken of je dat wilt veranderen of aanpassen. Het is het recht van de volwassene immers om bij te stellen wat niet goed voelde.
Immers de aarde wordt de leerschool genoemd waar de balans van het dualisme geleerd kan worden, waarbij je de twee kanten van het geheel moet leren kennen om in het verfijnde evenwicht van de balans de realiteit te ontdekken.
Zo is het ook met in het hier en nu leven. Om dat te doen is het belangrijk dat je kennis hebt van het verleden. Hoe meer verinnerlijkte kennis er is van het verleden des te meer zicht er is op de toekomst. Wanneer verleden en toekomst in balans zijn komt er evenwicht. Wanneer op dat verfijnde stuk van dat evenwicht geacteerd wordt dan ben je in het hier en nu.
In het hier en nu zijn betekent dat je bewust ben van wie je bent en waarom je handelt zoals je doet. De ene keer zul je daarmee iets meer naar de linkerkant van de balans gaan en de andere keer iets meer naar de rechterkant van de balans. Het betekent niet dat je ambivalent bent of ongegrond of onzeker. Je kiest voortdurend, want energie die stil staat betekent achteruitgang. Voortdurend stel je dus je handelen bij. Over dit afstellen staat iets in het stuk over het plaatjesboek.
Als je werkelijk in het hier en nu leeft dan maak je jouw keuzes heel bewust en snel. Je hebt in het verfijnde evenwicht in het centrum van de balans leren handelen.
