deel 5
Je kent vast wel het spreekwoord dat geduld een schone taak is. En dat is ook zo.
Als je zoals ik bepaalde levenslessen achter je hebt dan wordt op een gegeven moment je geduld beproefd op enig moment. Uit eigen ervaring weet ik dat het lang kan duren. Zo kreeg ik geduldsles op geduldsles en uiteindelijk begon ik er gewend aan te raken dat ik niet zo snel kon gaan als ik wilde. Het heeft jaren geduurd en soms vroegen vriendinnen me waarop ik werd voorbereid dat ik zoveel geduldslessen kreeg?
In het begin was het zenuwslopend want mijn ratio wilde verder, mijn lichaam wilde in de actie maar de levenslessen hielden me tegen. DE vraag was waarom? Wat moest ik onder ogen zien? Wat moest ik leren inzien? Waarom konden anderen verder waar ik werd tegengehouden? Moest ik een andere houding kiezen? Moest ik andere bezigheden kiezen? Hoe kon ik mijn lichaam genoeg actie geven opdat ik niet uit balans zou raken? Waar kon ik vaart maken? Waar moest ik gas terug nemen? Ik heb ermee gestoeid en inmiddels kan ik er mee omgaan omdat ik steeds meer snap van het hoe en waarom. Het pad van de ratio , cognitief denken en handelen had me onbewust van het leven gehouden.
Geduld heet niet voor niets een van de zwaarste beproevingen te zijn. Het heeft immers alles te maken met het dulden van wat er gebeurt, geteisterd worden maar je hoofd opgeheven te houden en met geduld andere tijden af te wachten. Verdraagzaam worden met name ten aanzien van de medemens die geen of weinig bewustzijn hebben van jouw grote stappen naar meer bewustzijn. Wees geduldig met jezelf als iets niet lukt.
Geduld is nodig als basis voor het streven naar en ervaren van hogere bewustzijnsniveaus. Zonder geduld bereik je uiteindelijk niets maar heb je wel hard gewerkt. Met geduld kunnen de zwaarste beproevingen doorstaan worden, terwijl anderen misschien denken dat er luiheid, laksheid of slaafsheid is kan het juist een vorm van opperste acceptatie zijn om jezelf maar ook je medemens en de gehele natuur mee te dienen. Als je dat inzicht niet hebt in je geduldslessen dan kun je in de valkuil stappen van slaafsheid, gehoorzaamheid aan een ander, het opgeven van je individualiteit en initiatief. Ja, zo dicht kan levend leven en doods leven naast elkaar liggen.
Deze geduldslessen lijken grotendeels over maar feitelijk word ik er elke dag mee geconfronteerd. Het leuke is dat ik me er steeds minder van aantrek maar er blij van wordt omdat ze me verder helpen op mijn pad. Er gebeurt immers toch niet meer dan wat ik op een dag aankan en dus geniet ik van de momenten waarop ik in de actie mag komen of juist iets niet mag en dus voor iets anders mag kiezen.
Wordt vervolgd…
