Volharden in het proces van innerlijk leren, maakt dat je geestkracht groeit. Je innerlijke zelf vermenigvuldigd zich en dat is nu precies wat nodig is.
Echter, religie tracht ons van deze waarheid weg te houden en maakt ons tot hun fysieke slaven. Wij leggen dan onze ziel, geest en lichaam in handen van een goeroe of priester. Door zelf te gaan leven met je eigen vermogens (uniciteit) leer je de ware betekenis van woorden kennen die ooit zijn opgeschreven. De waarheid ontvouwt zich met elke stap waarmee jij meer met je innerlijk gaat leven. Zodra je de harmonie beleeft met alles wat er is (twee-eenheid) herken je de paradoxen en kun je van daaruit doorstappen naar de drie-eenheid. Je bent immers volledig in balans (twee-eenheid) en kunt toevoegen (drie-eenheid). Een + een= drie.
Door de tijdgeest waarin we leven blijven velen hangen in uiterlijke schijn, rationalisatie en beperkt denkvermogen. Dit beperkte denkvermogen noemen ze ook nog eens onterecht wetenschap. De oorspronkelijke definitie van wetenschap hebben ze ontkracht. Al deze mensen kunnen en willen zich (nog) niet onvoorwaardelijk openstellen voor dat wat er binnen in hen aanwezig is.
Ze zijn bang voor hun echte Zelf. Daarom houden ze angstvallig vast aan hun denkvermogen, hun rationalisaties, hun “plaatsjesboek” en de vele dogma’s die hen voorzien van een plek tussen soortgenoten. Ze verarmen zichzelf met al dit uiterlijke denken en handelen, omdat het niet van diep binnenuit komt, waar het weten ligt, wachtend tot het wordt ontdekt (deklagen eraf).
Slechts met een rijk innerlijk leven is een mens rijp en wijs te noemen. Zij kunnen de poortwachter passeren omdat ze de figuurlijke sleutel van vele poorten die toegang verschaffen tot wat wij de hemel noemen, bezitten. Sleutels die zelfs voor goeroes, priesters, wetenschappers, psychiaters en psychologen niet bereikbaar zijn.
Omdat de sleutels algemeen gesproken niet bereikbaar zijn voor goeroes, priesters, wetenschappers, psychiaters en psychologen, maar de gewone mens deze mensen hoog op de hiërarchische ladder gehoorzaamt, worden we massaal naar de duisternis van de involutie geleidt.
We merken dit omdat onze maatschappij zo complex geworden is dat we niet meer weten hoe we iets moeten of kunnen oplossen. We hebben dan vaak andere bedrijven of andere mensen nodig, maar die begrijpen niet wat we willen of zien er de noodzaak niet van in. Of nog erger die lossen het probleem op door er iets aan toe te voegen; het zogenaamde “pleister effect”. Het probleem lijkt verholpen maar het probleem is in werkelijkheid toegedekt. Of ze schieten door naar de andere kant, waar ze opnieuw beginnen terwijl ze niet begrijpen dat dit het zogenaamde “waterbed effect” is.
Zo kunnen managers en regeringen jarenlang “pleisters plakken” en “waterbed effecten” neerzetten, om vervolgens nog meer ellende door te geven aan hun opvolgers. Een goede opvolger vindt dan “lijken in de kast”. Dit begrip is al eeuwenlang bekend onder de naam de “Gordiaanse Knoop”. Voor de gewone mens onuitwarbaar, maar niet voor de hoog bewuste mens die de eerder genoemde sleutels in zijn bezit heeft.
