Leven is een voortdurende stroom van energie en transformaties. Het leven zoals mensen het waarnemen, vindt plaats op aarde. De aarde is een dimensie van balans en wordt daarom ook wel de school van balans of de school van de paradoxen genoemd. De aarde is dus een dimensie waar de balans tussen twee uitersten moet worden gevonden. Niet aan het uiteinde van de balans maar ergens in het midden, daar waar de beweging haast niet waarneembaar is, maar de frequentie heel hoog is. Het bewegen rondom het midden van de balans is het hoogst bereikbare doel op aarde. Daar wordt je ver-licht en wordt je neutraal in een balans tussen twee uitersten omdat je deze hebt leren kennen, de paradox kent en er bovenuit bent gestegen. Pas als je een bewuste keuze maakt, wordt je energieniveau weer verhoogd. Het hierna volgende verhaal kunt u nalezen wanneer u de Akasha kronieken raadpleegt. Hieronder het trieste verhaal van onbalans van deze vrouw…
Weegschaal De Kant A: Ik wil me thuis voelen, niemand geeft om mij. Weegschaal Kant B: We hebben je een inkomen en een huis gegeven om in te wonen. Kant A: Ik wil me thuis voelen, niemand geeft om mij. Kant B: Hoe kunnen we je helpen? We begrijpen niet wat je bedoelt? Kant A: Je moet mijn schulden oplossen en me een beter huis geven omdat ik van adel ben! Kant B: Wat je verleden ook is, je hebt niet je eigen rol op het speelbord van het leven gespeeld. Je hebt hoge schulden veroorzaakt. Je hebt nog nooit gewerkt voor geld. Jij was zo onderdanig dat je een dominante man aantrok die jou met twee kinderen opzadelde. Door dit onbedoelde onderdanige gedrag vroeg je om evenwicht en dus ontmoette je een dominante man. Door teveel geld te spenderen sloeg de weegschaal om naar de andere kant! Kant A: Geef je mij de schuld? Zie je niet wat het me doet! Ik ben het slachtoffer! Kant B: Ja je bent het slachtoffer, maar niet van hem maar van jezelf! Je bent het slachtoffer omdat je de aardse lessen niet wilt inzien. We hebben medelijden dus laten we jou in een huis wonen en je krijgt zelfs een maandelijkse toelage, maar je moet het huis zelf tot een thuis maken. Kant A: Jij maakt me ook tot een slachtoffer, je moet me gewoon helpen…
Zij wilde niet in balans komen met de aardse lessen. Ze vergeet zelfs dat adel verplicht. Als ze niet in evenwicht komt kan ze niet terugkeren in de aardse leerschool nu dat deze grote vicieuze cirkel van 26.000 jaar zich aan het sluiten is.
Ze is op de vlucht gegaan voor haar innerlijke zelf, omdat ze de confrontatie niet aandurfde met haar moeder, haar broer of haar echtgenoot waarvan ze ca. dertien jaar geleden een tweeling kreeg. Door haar vluchtgedrag en conflictvermijdend gedrag kwam ze de onbalans tegen en loopt ze steeds weer in zeven sloten tegelijk. Elke handreiking (van vrienden, kennissen en alle hulpverlenende instanties in deze wereldstad) lijkt ze ogenschijnlijk te begrijpen, maar na enkele maanden toont ze het tegendeel. Haar conflict met zichzelf gaat ze niet aan, hierdoor neemt haar duistere kant toe. De loopt tegen de realiteit van het leven aan, omdat ze weigert te Leven. Ze zoekt steeds weer anderen die haar zwakte moeten dragen en die ze verlokt met haar hoge taalvaardigheid, diepe reflecties en haar voorname voorkomen.
Deze vrouw (A), moeder van twee mooie dochters, weet met haar kosmische krachten rijke en invloedrijke mensen om zich heen te trekken om haar in haar leven te dragen. Feitelijk staat ze daarmee in de gronding van die mensen. Wat die mensen niet beseffen is dat zij hen niet helpt met haar kosmische krachten, maar hen gebruikt voor haar doeleinden. Ze gebruikt hun energie. Die mensen komen daardoor niet toe aan energieverhoging (=Leven). Mevrouw A kan uiteindelijk niets met die energie van anderen omdat het niet haar eigen energie is. Het glipt door haar heen, wat licht is wordt zwart omdat het niet beklijfd maar is gestolen. Wat ze ook ervaart door anderen mensen, ze kijkt niet naar wat het haar te vertellen heeft. Ze verinnerlijkt haar levenslessen niet, is nog steeds op de vlucht voor haar commitment in dit leven en hierdoor verouderd ze steeds sneller, want de energie die ze heeft is niet de hare en accordeert niet met haar wezen en haar lichaam. Steeds meer entiteiten gaan in haar lichaam wonen, omdat ze haar energieniveau/trillingsniveau niet weet te vergroten maar juist verder verlaagt: ze wordt zwarter en zwarter. Haar eigen wezen neemt steeds minder ruimte in. Met haar kosmische krachten weet ze echter nog zo nu en dan aardse zaken te materialiseren. Het is een duistere macht die ze gebruikt en waarmee ze de argeloze toeschouwer doet voorkomen alsof ze een Lichtwezen is terwijl ze de duistere wereld toont. Degenen die haar ontmaskeren, kennissen, hulpverlening, clinici en langzaamaan ook haar tiener kinderen, krijgen de meest akelige vorm van kosmische krachten (= zwart demonisch) over zich heen. Het is haar ultieme poging om die mensen weer binnen haar invloedssfeer te krijgen zodat zij beschikbaar zijn voor haar en haar (blijven) voeden (het lijkt op de sage van Ahasverus, de wandelende Jood). Als een parasiet gebruikt ze anderen die haar moeten vereren omdat ze valt voor macht in plaats van innerlijke “ver-rijking” en kracht. Ze wil die duistere macht niet herkenen, ze wil er niet van leren om zo in balans te komen en innerlijke kracht te ontwikkelen. Het is zelfs zo ver dat er letterlijke parasieten in het huis zijn op hun lichaam, hoofd, in de kussens, gordijnen etc. Zelfs die les is nog niet krachtig genoeg om haar uit de grondpositie te krijgen. Ze blijft proberen mensen voor zich te winnen, door hen zogenaamd te helpen, maar die hulp wordt alleen verstrekt opdat zij kan profiteren van die ander. Het is geen onbaatzuchtige hulp, zoals een Lichtwezen die zal geven aan hen die vanuit hun hart om hulp vragen. Een Lichtwezen gebruikt de kracht van een ander niet, zij blijven in evenwicht met de ander.
De ultieme liefdesdaad (mededogen) die deze mevrouw gegeven kan worden, is haar de toegang te ontzeggen tot jouw eigen (licht) energie. Op deze wijze wordt ze maximaal uitgedaagd en gevraagd om zelf haar eigen (gouden) licht te “ontwikkelen”. Alleen dit licht kan verinnerlijkt worden om mee te nemen op reis door het leven en staat model voor de subtiele beweging om het midden van de balans.
Voor meer informatie over Leven kunt u een lezing aanvragen of kunt u een van de boeken lezen, zie www.c-t-u.com
- Vrijheid in Relaties: Het hebben van de juiste Identificatie
- Jouw Keuze: Levend Leven of Doods Leven
- Karmische Spiegels: Gesprekken met Mens en Natuur
- Van Kikkervis tot Prins: naar Mega bewust Zijn in 2016 – De terugkeer naar een metafysiche wereld (uitgave in maart 2011)
Naschrift
Onverwerkte zaken uit het verleden uiten zich in latere relaties in de vorm van impulsief, misplaatst handelen en intense misplaatste gevoelens. Vereenzelviging met een andere persoon heeft de gevoelskwaliteit van “ik was even mezelf niet”of “er kwam iets over me”. Wanneer iemand ongewoon sterke emoties of gedragingen vertoont die niet te verklaren zijn uit de actuele situatie, dan kun je aannemen dat er sprake is van een systematische verstrikking. Dit geldt ook wanneer iemand onverklaarbare moeilijkheden heeft om met iemand anders te communiceren of op een onverklaarbare manier reageert alsof zij beheerst wordt door onzichtbare angsten en conflicten.