De zintuigen zijn waardevolle instrumenten, maar het blijkt dat ze naast dit waardevolle aspect ook een enorm nadeel hebben. Door wat je ziet of wenst te zien, laten ziende mensen zich verleiden en is er een beperkte waarneming van de totaliteit die er waar te nemen valt. Mijn persoonlijke waarneming is dat mensen vaak beter waarnemen, wanneer de ogen niet langer worden blootgesteld aan afleiding. Met de ogen wordt er gecommuniceerd. Het innerlijke oog echter, neemt veel beter waar dan het fysieke oog ooit kan.
Het blijkt dat mensen die niet kunnen zien vaak beter de waarheid ervaren “zien” dan de mensen die met hun ogen open kijken. Hun voordeel is dat ze minder makkelijk worden afgeleid door uiterlijkheden. Wanneer het zien verminderd is of je zelfs blind bent aan je ogen, dan ontwikkeld een ander zintuig zich. Vaak ontwikkeld zich dan ook het zesde zintuig, waarmee je innerlijk leert waar te nemen wat er in de wereld gebeurt.
Daardoor zijn mensen die blind zijn, net als vrouwe Justitia, heel geschikt om te bemiddelen in conflicten omdat ze minder afgeleid zijn en meer gewaarworden. Hun waarnemingsvermogen kan tot grote hoogte stijgen als dit innerlijke zien wordt geaccepteerd en verder ontwikkeld. Doordat ze niet worden afgeleid, luisteren ze naar de woorden, de intonatie en de stemvibraties. Ze ontdekken de verborgen emoties en de niet uitgesproken zaken. Wanneer ze actief luisteren en diepe vragen stellen, dan geven ze beide partijen een eerlijke kans. Ze weten door hun beperkte zien of niet zien immers dieper en breder waar te nemen. Ze “zien” meer van de totaliteit die hen voorgeschoteld wordt.
Met de ogen zie je immers maar een klein deel van de totaliteit. Een fractie van een seconde later wordt je al weer afgeleid en richt je de aandacht op iets anders. Dat wordt zelfs door de kwantum fysica verklaart. Door het innerlijke zien, ervaar je meer van de totaliteit en “zie” je meer van dat wat er waar te nemen valt met je fysieke zintuigen. Dan kun je communiceren met meerdere lagen van de realiteit.
Het zien wordt dan een belemmering. Het innerlijke zien wordt dan uiteindelijk ervaren als een onuitputtelijke bron die geëxploiteerd kan worden en diep inzicht in Leven geeft.
