Gedurende de laatsten cyclus van 26.000 jaren wilden veel mensen de natuurwetten niet accepteren. Zij eindigen nu in de impasse vanwege hun geloof in de woorden of lessen van een ander (religie). Ze geloofden dat ze een maakbare wereld kunnen maken en werden daarvoor door hun soortgenoten gewaardeerd met geld en verering. Ondanks de vele levens die die ze in deze cyclus hebben gehad zijn ze niet in staat geweest om de realiteit aan te gaan die ook wordt genoemd in hun heilige boeken en ook waren ze niet in staat om hun besluit voor een voortgang van hun levensweg te accepteren. Door teruggaande besluiten, creëren zijn vele afwijkingen. De mensheid maakte daardoor vele disfunctionele stappen door bedachte wijzigingen aan te brengen. Deze disfunctionele stappen resulteren in vele afwijkingen en gebreken in ons lichaam en ons voedsel, evenals in andere creaties van Moeder Natuur.
Net zoals de kruik zolang onder water gaat tot het barst, zullen deze afwijkingen verder gaan totdat het probleem ontmaskerd, ontrafeld of erkent wordt. In de tussentijd is er echter al veel schade veroorzaakt aan de wereld. Een schade die vele tientallen jaren of eeuwen duurt om te herstellen. Ze doen dat omdat ze als Gelovenden niet bereidt zijn in zichzelf te kijken. Ze geloven immers dat ze het allemaal al weten. Ze zijn nog steeds met hun hoofd in de wolken of anders gezegd, ze leven nog steeds in hun donkere verleden. Ze willen hun echte verschijningsvorm niet zien, zoals verder ontwikkelde mensen hen zien. Ze gaan verder met de groepsgedachten en groepsdruk en het daaraan gekoppelde destructieve gedrag. Ze zijn heel erg succesvol in het maskeren van dit ziekmakende gedrag. Ze proberen met kracht dit gedrag op te leggen aan anderen en laten hen geloven dat het normaal gedrag is. De mensen die zich bezighouden met “Kantoorpolitiek” laten anderen lijden onder dit ziekmakende gedrag. De persoon die hen ontmaskert wordt genegeerd. Ze proberen het zich verder openbarende bewustzijn van deze persoon teniet te doen. Hiervoor zetten ze een masker op, rationaliseren of vertellen leugens.
De mens die lijdt onder deze oppositie kan uiteindelijk erg gefrustreerd raken wanneer hij niet bewust is van de onderliggende reden van zijn handelen. Die anderen zetten hem publiekelijk op de zwarte lijst ten overstaan van de directie, het personeel of de klanten. Opnieuw heeft de mensheid dan iemand gekruisigd die de waarheid probeert te openbaren. Dit gedrag wordt willens en wetens herhaald sinds de oude Griekse tijd. Wat hun positie ook is zij handelen “namens de groep” en dat maakt het machtig ondanks hun hiërarchische status. status. Ondertussen vleien ze zichzelf in de ogen van de mensen rondom hen en handelen ze aangepast en lachend tegenover een ieder aan wie ze hun masker willen laten zien. Ze controleren en beïnvloeden niet alleen hun eigen groep, maar ook de directie die vaak genoeg ziende blind is voor dit handelen of dit optreden ondersteunt omdat ze daarmee hun hiërarchische positie op de korte termijn kunnen handhaven. De invloed van zulke mensen maakt ander tot een marionet van hun gedrag. Zij trekken aan de touwtjes en besluiten wat er moet gebeuren en wanneer. Elke mogelijkheid nemen ze te baat om dit gedrag te vertonen en hun “onder de gordel invloed” te vergroten. Ze hanteren een bedrieglijk masker dat hen een vernietigende invloed geeft. Ze handelen zoals in het sprookje “De nieuwe kleren van de Keizer”.
Iedereen die zulke mensen toestaat om dit gedrag te vertonen, vergroot hun macht. Die macht bestaat alleen bij een enorm gebrek aan wijsheid, of innerlijke kracht omdat het Gelovenden zijn die elkaar ondersteunen. Ze kunnen niet zelf overeind blijven op innerlijke kracht. Waar er meerde Gelovenden samen zijn, neemt het ziekmakende en destructieve gedrag toe.
Volgens de natuurwetten duurt dit niet voort omdat het geen cohesie, licht of structuur heeft. De ogenschijnlijke structuur is gebaseerd op los zand en stort gelijk een kaartenhuis ineen.
De mens die in het zadel wordt geholpen door hun soortgenoten, hebben een soort van waandenkbeeld, omdat ze slechts geleerd hebben om hun gedrag aan de groep aan te passen. Ze hebben zich geen vaardigheden of ervaringen eigen gemaakt en dit omgezet in innerlijk weten. Ze hebben een gebrek aan wijsheid. Zij imiteren slechts het gedrag van hun docent en hebben geen eigen gronding. Ze hebben geen kennis, inzicht, visie of satelliet view. Vanwege hun hiërarchische positie kunnen ze aan de touwtjes trekken en verkrijgen van hun cliënten of hun medewerkers net genoeg informatie om een soort van helicopter view te hebben. Maar wat kun je zien vanuit een helicopter? Wat kan iemand zonder visie doen die slechts de ideen van een ander nadoet of boekenwijsheid heeft? Wat is het verschil in leiderschap tussen de mens die gedurende vele jaren wijsheid heeft verinnerlijkt door te ervaren en hen die slechts boekenwijsheid hebben of het aangeleerde nadoen?
Veel innerlijke wijsheid geeft de mens een echte visie, omdat het een duidelijk zicht geeft vanuit alle of bijna alle perspectieven. Maar een visie wordt pas bereikt wanneer iemand diep in zichzelf kijkt en zijn Zelf ont-wikkelt gedurende vele jaren/levens.
