Iedereen probeert een nieuw leven op aarde te co-creëren omdat we nog steeds in het proces van het zoeken naar evenwicht zitten. We zijn nog steeds het slachtoffer van een onbalans ten gevolge van onze onevenwichtige acties.
Voor een evenwichtige actie is het nodig dat we ons verbinden met de “wo-man”. Alleen dan ervaren we gelijkwaardigheid en het feit dat een geslacht er niet toe doet. De valkuilen die we zelf mede creëren maken dat we ronddolen op aarde zonder onze bestemming te kennen. Dit maakt dat we lijden omdat we dat wat we niet hebben, willen hebben. We voelen dan de pijn omdat we de reden van het leven niet begrijpen. Als je het mannelijke en het vrouwelijke hebt leren integreren en je in balans komt, dan neem je op beide manieren waar; rationeel en irrationeel, assertief en receptief, mannelijk en vrouwelijk. Je verwerpt het een nog het ander. Er is geen oordeel. Je blijft in balans, in het midden van de weg en je blijft gefocust op je toekomst. Wanneer we deze valkuilen dichten, dan kunnen we over menswaardigheid spreken omdat we dan niet langer anderen onderdrukken, hen tot onze slaaf maken, intimideren, pesten, controleren of misbruiken.
Door inzicht in jezelf te krijgen, leer je uiteindelijk wie je bent en wat je doel op aarde is. Dan ben je gelijk aan elk ander wezen. Het enige dat er dan nog tussen zit is dat je dan bewust bent van jezelf en sommige anderen nog niet.
