Vanuit religie gezien is liefde geven aan vluchtende medemensen hen cognitief (aangeleerd denken en handelen) verwelkomen, een simpel bed en eten te geven, eventueel wat basis medische zorg. Het werkt als een soort aflaat. Kijk mij eens, zie je wat ik voor ze heb gedaan? De Europese slaafse onderworpenheid aan religie, beleid regering of kerk is een beletsel om wezenlijke hulp te bieden. Even zo vaak worden de nieuwkomers gebruikt om te werken voor een lager loon, lagere functie of slechtere arbeidsvoorzieningen dan de autochtone bevolking. Dat gebeurde bij de mensen uit de vroegere koloniën, dat gebeurde bij de gastarbeiders van rond de Middellandse Zee en recentelijk bij de mensen uit Oost-Europa. Hoog opgeleide mensen krijgen soms werk op een veel lager niveau, de meesten zullen niet aan (fatsoenlijk) werk komen. Daarmee wordt de vraag gesteld of er wel zingeving is. Ja, de religie van overheden, groepen mensen of individuelen weet het mooi te verpakken.
Als je kijkt naar echte liefde dan betekent het de vluchtende medemens aanraken. Met aanraken wordt bedoeld contact maken van wezen tot wezen en zien/ervaren wat dit wezen nodig heeft. Dit contact op wezensniveau is een diep innerlijk contact, maar legt in een keer de vinger op de zere plek en toont wat er nodig is en waarom. Innerlijk ervaar je wat er klopt van deze aanraking op wezensniveau. Je innerlijke weten is wat je als mens in het leven hebt te volgen, niet de angst, de emoties, het geld of de materie.
Het begint bij het feit dat iedereen niet voor niets op een bepaalde locatie bij bepaalde ouders geboren wordt. Daar ligt de basis voor wat je als wezen in dit leven te leren hebt. Had je misschien je stem moeten laten horen tegen de dictator? Had je misschien moeten vechten? Had je desnoods moeten doodgaan opdat je met vernieuwd bewustzijn in een ander leven verder kunt met meer bewustzijn? Waarom houd je je hand op? Waarom wacht je af? Waarom moeten andere mensen uit andere landen jouw oorlog voeren? Wat ben jij aan het leren in dit leven? Wat is jullie gezinsthema in dit leven? Hoe kunnen anderen je helpen om inzicht hierin te krijgen en je op de voor jou juiste weg te zetten?
Weglopen voor je levensthema omdat een oorlog zo ellendig is of omdat je vervolgd kunt worden of omdat je vind dat je zielig gevonden moet worden, heeft geen zin. Het blijft je achtervolgen tot je het levensthema hebt geleerd en in balans hebt gezet (kan soms vele levens duren). Je neemt het mee en gaat het in een ander land of ander continent nu uitwerken, waardoor de balans verstoord wordt.
Met opgeheven hoofd en inzicht in het hoe en waarom je levensthema leven, maakt dat je tot grote hoogte bewustzijn (innerlijk weten) verkrijgt (Mandela, Ghandi, Aung San Suu Kyi etc.). Iets dat elke godsdienst zegt dat je ooit zult moeten doen.
De massa van vluchtelingen zal dus niet alleen behoefte hebben aan veiligheid, een bed en eten want die hebben ze in de hun omringende landen in de vluchtelingenkampen ook al gekregen. Hun balans is al te lang verstoord zonder uitzicht op herstel. Balans in het leven is nodig om geestelijk en spiritueel te kunnen groeien. Dus hebben ze behoefte aan uitzicht op weer een normaal leven met hun gezin of dierbaren. Ze willen werken, weer in een eigen huisje wonen op een veilige plek, waar de kinderen naar school kunnen gaan en er weer perspectief is.
Daarvoor zijn goede ideeën geopperd nu deze mensen al een aantal jaren ontheemd zijn en er geen eind aan de oorlog in hun land lijkt te komen. Bijvoorbeeld in een leeg gebied, in Afrika een gebied afhuren of op een of meerdere eilanden in de Middellandse Zee, hen voorzien van middelen om een infrastructuur aan te leggen, huizen te bouwen etc. Zodat ze daar weer een leefgemeenschap kunnen beginnen en aan hun eigen toekomst kunnen gaan werken. Daarbij moet er wel gelet worden op een bepaalde structuur zodat er wetten, leefregels en een bestuur gerealiseerd gaan worden op een manier die past bij de bevolkingsgroep maar ook bij de nieuwe regio.
In de eigen regio is dit het beste omdat daar een min of meer gelijkwaardig cultureel en geestelijk leven is. Daardoor wordt deze balans niet of nauwelijks verstoord. Gaan ze naar andere delen op aarde dan wordt ook deze balans ernstig verstoord.
Om welke reden ze dan ook nu naar Europa vluchten of andere landen, het betekent voor meer dan 98% van hen niet alleen een hele nare reis, die belachelijk veel geld kost. Een gewone asielaanvraag of emigratieaanvraag zou immers beduidend simpeler of goedkoper kunnen en meer zekerheid bieden.
Tijdens die reis laten ze helaas zien wat hun innerlijke natuur en cultuur is en die zal in de meeste Europese landen niet passen. Het zal dan ook vele generaties duren voordat hun leefwijze en de leefwijze in hun nieuwe thuisland verenigbaar zijn. Daarmee creëren ze voor vele decennia een onbalans in hun nieuwe thuisland. De meeste landen in Europa zullen hen slechts op de gekenschetste religieuze gronden iets kunnen bieden, want hun eigen bevolking is ook op zoek naar een werk- en woonplek en dus net als de vluchteling zijn ze op zoek naar een zinnig bestaan.
Door deze enorme evenwichtsverstoring zal er vroeg of laat zoveel onrust en onenigheid ontstaan dat het voeding is voor ernstige onlusten.Het evenwicht zal ook verder verstoord worden doordat de meeste vluchtelingen mannen zijn die straks op basis van gezinshereniging hun familie willen laten overkomen. Daar waar het evenwicht is verstoord is er geen ruimte voor geestelijke of spirituele groei. Dan gaat men eisen stellen, zaken afdwingen, de uitgestrekte helpende hand misbruiken, ruzie maken en stellen ze hun eigen waarden en normen bovenaan. Als dit niet getolereerd wordt gaat men schermen met woorden als discriminatie of godsdienstvrijheid. Feitelijk heeft het slechts te maken met innerlijke waarden en normen, gedrag. Ze creëren daarmee de voedingsbodem voor zeer grote ellende en onrust in de komende jaren of decennia.
Slechts 2% zal in staat zijn binnen enkele jaren de eerste tekenen geven van integratie in de nieuwe samenleving, waarbij ze hun eigen waarden en normen binnenshuis houden. Ze accepteren de waarden en normen van het nieuwe thuisland en leren de oorsprong of noodzaak daarvan te begrijpen opdat iedere inwoner plezierig kan leven. Ze gedragen zich als een gast zou doen.
