Enkele eeuwen geleden konden veel mensen nog zelf hun voedsel verbouwen in hun eigen tuin of volkstuin. Tegenwoordig wordt dat door projectontwikkelaars onmogelijk gemaakt omdat huizen zo gebouwd worden dat er geen plaats meer is voor een moestuin of een plek om enkele dieren te houden. Zelfs op veel daken is het onmogelijk om groente te telen.
Supermarkten
Het gevolg is dat mensen voedsel in de winkel moeten kopen. Winkeliers hebben daardoor de macht gegrepen door te bepalen waar voedsel wordt ingekocht en wat mensen moeten eten. Zo zijn veel bruikbare producten van eigen bodem uit veel winkels verdwenen en zie je in de winkels het hele jaar door hetzelfde kleine product aanbod. Er is nauwelijks verschil in aanbod omdat seizoensgebonden producten gewoon van ver gehaald worden. Omdat het aanbod eenzijdig is, weten veel klanten nauwelijks nog wat oorspronkelijk in hun land er aan natuurlijke voedingsproducten bestaat. En wat er niet is dat koopt een klant niet en daarom zegt de winkelier dat er geen vraag naar is en dat het daarom niet verhandelt wordt
De mensheid Is vergeten dat hoe dichterbij de producten komen, hoeveel beter het bij onze constitutie past en we daardoor gevoed worden en gezond blijven.
Vaak wordt fruit te onrijp geplukt, waardoor het ook niet kan rijpen in de tijd erna. Vaak zijn producten zo lang onderweg dat de vitamines verdwenen zijn of ze zijn al bijna verrot. Je kunt dus een “vers” product uit de winkel maar het beste meteen eten. Hoe verser een product hoe hoger de energetische of voedingswaarde. Je merkt dat een product dat direct van de grond komt, heel anders smaakt en dat na dagen of weken de kwaliteit nog steeds beter is dan dat wat er in de winkel wordt aangeboden. Voor de winkelier is een klein regelmatig aanbod gemakkelijk. Het gevolg is dat de klant bio dynamische producten van eigen land moet missen.
Landbouwuniversiteit Wageningen
De landbouwuniversiteit doet pogingen om meer voedingsproducten voor menselijke consumptie geschikt te maken. Dus hebben we steeds vaker producten die uit elkaar gehaald zijn waardoor we minder hoogwaardige producten eten. Een goed voorbeeld hiervan zijn de rijstkorrel en de tarwekorrel. Als je deze niet in zijn geheel eet, ontbreken de nodige stoffen die je lichaam nodig heeft om de voeding te verteren en de voedingswaarde op te nemen. De natuur heeft het gewas niet voor niets zo gemaakt. Alleen mensen snappen de natuur niet meer en willen er dus niet mee samenwerken.
De aldus uiteen gehaalde producten worden leeg voedsel. Dit betekent dat wel de maag vult maar dat het lichaam er geen voedingswaarde uit kan halen.
Steeds vaker worden er dierenharen, insectendelen, bloemen en andere producten toegevoegd aan het voedsel zonder dat de consument het weet. Daardoor wordt de consument bedot, betaald te veel, maar ontwikkelt een voedselallergie of wordt ernstig ziek.
De mens wordt dik van voedsel en drank zonder voedingswaarde. Ze worden er ook moe, lusteloos, ziek of agressief van. Door dergelijke slechte voeding neemt ook het denkvermogen en interactievermogen af. Met andere woorden, de mens wordt dommer, zieker en gebrekkiger en betaalt daar veel geld voor.
Het bovenstaande geldt zowel voor menselijke als dierlijke consumptiegoederen. De enige die profiteren zijn de managers die er dik geld aan verdienen. Over bedrijven als Monsanto, die bijna direct dodelijk producten maken, spreek ik nu niet.
U snapt het. Het is tijd om weer kleinschalig dicht in de buurt je eten te verbouwen of te kopen bij plaatselijke boer, waardoor je controle kunt hebben over wat je eet. Het is ook eeuwenlang bewezen dat je het beste voedsel eet van het seizoen, dicht uit de buurt ( provincie, land maar in ieder geval niet buiten je eigen continent) omdat dit de beste voedingswaarde geeft en het beste past bij jouw constitutie. Hoe kleiner de voedselketen hoe beter.
Ook hier geldt dat kwantum fysica bewijst dat je de natuur moet begrijpen, respecteren en ermee moet leren samenwerken in plaats van te interveniëren. Zie ook mijn boek “Jouw Keuze: Levend Leven of Doods Leven”.
4e blog over religie in de samenleving
